ລາວປັກຫຼັກໝາຍຊາຍແດນແລ້ວກັບ 3 ປະເທດ

   ສປປ ລາວ ມີຊາຍແດນຕິດຈອດ ກັບ 5 ປະເທດ ຊຶ່ງຕະຫຼອດໄລຍະ 4 ທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ສໍາເລັດການກໍານົດ ແລະປັກຫຼັກໝາຍຊາຍແດນສໍາເລັດກັບ 3 ປະເທດ ຄື: ຫວຽດນາມ, ຈີນ, ມຽນມາຂະນະທີ່ກັບໄທພວມໄດ້ 37% ສ່ວນກຳປູເຈຍ 86%.

  ທ່ານ ສະເຫຼີມໄຊ ກົມມະສິດ ລັດຖະມົນຕີກະຊວງການຕ່າງປະເທດກ່າວຕໍ່ກອງປະຊຸມສະໄໝສາມັນເທື່ອທີ 2 ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດ ຊຸດທີ IX, ໃນຕອນບ່າຍວັນທີ 15 ພະຈິກ ໂອກາດສະເໜີຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຊາຍແດນແຫ່ງຊາດວ່າ: ສປປ ລາວ ມີຊາຍແດນຕິກຈອດກັບ 5 ປະເທດ ຊຶ່ງຕະຫຼອດໄລຍະ 4 ທົດສະວັດທີ່ຜ່ານ ມາ, ພວກເຮົາໄດ້ສໍາເລັດການກໍານົດ ແລະປັກຫຼັກໝາຍຊາຍແດນສໍາເລັດກັບ 3 ປະເທດຄື: ກັບ ສສ ຫວຽດນາມ ທີ່ມີຄວາມຍາວທັງໝົດ 2.337 ກິໂລແມັດ ແລະມີຫຼັກໝາຍທັງໝົດ 1.002 ຫຼັກ; ກັບ ສປ ຈີນ ມີຄວາມຍາວທັງໝົດ 508 ກິໂລແມັດ ແລະມີຫຼັກໝາຍທັງໝົດ 104 ຫຼັກ; ກັບມຽນມາມີຄວາມຍາວທັງໝົດ 230 ກິໂລແມັດ ແລະມີຫຼັກໝາຍຄູ່ທັງໝົດ 172 ຫຼັກ (ເບື້ອງລະ 86 ຫຼັກໝາຍ) ໂດຍໄດ້ສ້າງສົນທິສັນຍາກ່ຽວກັບການກໍານົດເສັ້ນຊາຍເເດນ ແລະລະບຽບການຄຸ້ມຄອງຊາຍແດນກັບສາມປະເທດດັ່ງກ່າວເພື່ອເປັນບ່ອນອີງໃຫ້ແກ່ການຄຸ້ມຄອງ ແລະປົກປັກຮັກສາຊາຍແດນຮ່ວມກັນກໍ່ຄືການປົກປັກຮັກສາຄວາມສະຫງົບ ແລະຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຕາມຊາຍແດນຮ່ວມກັນ.

   ພ້ອມດຽວກັນນີ້, ພວກເຮົາກໍ່ກໍາລັງດໍາເນີນການເຈລະຈາກໍານົດເສັ້ນຊາຍແດນ ແລະປັກຫຼັກໝາຍຊາຍແດນກັບຣາຊະອານະຈັກໄທທີ່ມີຄວາມຍາວທັງໝົດ 1.835 ກິໂລແມັດ (ໃນນີ້ທາງນໍ້າ 1.100 ກິໂລແມັດ ແລະທາງບົກ 735 ກິໂລແມັດ, ປະຈຸບັນສໍາເລັດແລ້ວ 37% ຂອງຊາຍແດນທັງໝົດ ໂດຍມີ 211 ຫຼັກໝາຍ; ກັບຣາຊະອານະຈັກກໍາປູເຈຍມີຊາຍແດນຮ່ວມກັນທັງໝົດປະມານ 535 ກິໂລແມັດ ຊຶ່ງປະຈຸບັນສໍາເລັດແລ້ວ 86% ສາມາດປັກຫຼັກໝາຍໄດ້ແລ້ວ 121 ຫຼັກ;

 ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ຜ່ານມາ, ການຄຸ້ມຄອງເສັ້ນຊາຍແດນ ແລະປົກປັກຮັກສາຫຼັກໝາຍຊາຍແດນແມ່ນພວກເຮົາອີງໃສ່ກົດໝາຍສາກົນກໍ່ຄືສົນທິສັນຍາ ແລະອະນຸສັນຍາກ່ຽວກັບຊາຍແດນທີ່ ສປປ ລາວ ແລະບັນດາປະເທດໃກ້ຄຽງເປັນພາຄີຊຶ່ງຜ່ານມາກໍ່ຖືວ່າໄດ້ຮັບໝາກຜົນເປັນຢ່າງດີແຕ່ກໍບໍ່ປາສະຈາກໄດ້ປາກົດການຫຍໍ້ທໍ້ຕ່າງໆ ທີ່ເກີດຂຶ້ນຕາມເສັ້ນຊາຍແດນ ແລະບໍລິເວນຊາຍແດນກໍ່ຍ້ອນຄວາມບໍ່ເຂົ້າໃຈ ຫຼືມີເຈດຕະນາຂອງກຸ່ມຄົນທີ່ບໍ່ຫວັງດີ ແລະຄວາມບໍ່ເຂົ້າໃຈຂອງປະຊາຊົນຈໍານວນໜຶ່ງຕໍ່ກັບບັນຫາຊາຍແດນກໍ່ຄືພັນທະຂອງຕົນໃນການປົກປັກຮັກສາຫຼັກໝາຍຊາຍແດນ.

   ອີກສາເຫດໜຶ່ງ, ກໍ່ແມ່ນຍ້ອນບໍ່ທັນມີນິຕິກໍາສະເພາະທີ່ຄຸ້ມຄອງຊາຍແດນເເຫ່ງຊາດ ແລະຫຼັກໝາຍຊາຍແດນເພື່ອເປັນບ່ອນອີງທີ່ຊັດເຈນ, ການແບ່ງປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຂະແໜງການຕ່າງໆ ກໍ່ຄືລະຫວ່າງສູນກາງ ແລະທ້ອງຖິ່ນຍັງບໍ່ທັນມີບ່ອນອີງຢ່າງຈະແຈ້ງ, ມີການເອື່ອຍອີງ ແລະຖິ້ມຄວາມຮັບຜິດຊອບໃຫ້ກັນບາງຄັ້ງຄາວ, ສ່ວນງົບປະມານທີ່ຈະນໍາໃຊ້ເຂົ້າໃນການເຄື່ອນໄຫວປະຕິບັດວຽກງານຊາຍແດນແຫ່ງຊາດກໍ່ຍັງເອື່ອຍອີງໃສ່ແຕ່ການຂຶ້ນງົບປະມານຂອງສູນກາງ; ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຢູ່ບໍລິເວນຊາຍແດນໃນໄລຍະຜ່ານມາບາງຄັ້ງຄາວຍັງບໍ່ໄດ້ຄໍານຶງເຖິງບໍລິເວນຊາຍແດນທີ່ເປັນເຂດຍຸດທະສາດ ຊຶ່ງຈໍາເປັນສໍາລັບວຽກ ງານປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບທີ່ຕ້ອງສະຫງວນໄວ້ ແລະຍັງບໍ່ທັນມີບ່ອນອີງທີ່ເປັນເອກະພາບກັນໃນການອະນຸມັດບາງໂຄງການຢູ່ບໍລິເວນດັ່ງກ່າວ.

แชร์